22 دی 1398
اینترنت پروتکل یا ip نامی است که اگر کمی در فضای آنلاین فعالیت کرده باشید برایتان آشنا خواهد بود. ip Address در واقع یک آدرس اینترنتی است که تمام سایتها را با آن میشناسند.
در واقع هر سیستمی که بخواهد به اینترنت یا شبکهای متصل شود یک شناسه اختصاصی میگیرد.
این شناسه را ip مینامند.
در ادامه ip Address را توضیح میدهیم.
به بیان ساده، هر دستگاه متصل به اینترنت یک شماره منحصر به فرد دارد که با آن شناخته و شناسایی میشود.
به این شماره منحصر به فرد ip میگویند.
در بعضی مقالات نیز از ip به عنوان کد ملی سیستمهای متصل به اینترنت یاد میکنند.
جالب است بدانید، زمانی که شما آدرس وبسایتی را در مرورگر خود جستجو میکنید، آدرس دامنه شما توسط نیمسرور(DNS) به ip ترجمه میشود و سپس با کمک وبسرور سایت مورد نظر را مشاهده خواهید کرد.
به طور کلی ipها را به دو دسته تقسیم میکنند:
1. استاتیک: این نوع از آدرسها همواره ثابت هستند.
یعنی با هر بار اتصال به اینترنت آدرسشان تغییر نخواهد کرد. از این نوع آدرسها برای سیستمهایی که معمولا دور از دسترس هستند استفاده میشود.
2. دینامیک: آدرسدهی با این روش به گونهای است که هر سیستمی با هر بار اتصال یک آدرس متفاوت خواهد گرفت.
این نوع آیپی را با DHCP نمایش میدهند.
البته IPها را به دو دسته عمومی و خصوصی هم تقسیم میکنند.
آدرسهای عمومی برای شبکههای عمومی و جهانی استفاده میشود و آدرسهای خصوصی برای شبکههای داخلی و محلی است.
برای این آدرسهای اینترنتی دو نسخه معرفی شده است:
1. IPv4
2. IPv6
ساختار ipهای این نسخه از چهار قسمت تشکیل شده است.
هر قسمت با یک “.” جدا میشود. بین هر نقطه یک عدد یک تا سه رقمی میتواند قرار گیرد.
بازهی این اعداد از 0 تا 255 است(8 بیتی). برای مثال 127.0.01 یک نمونه از آدرسهای نسخه 4 میباشد که برای دستگاههایی استفاده میشود که به شبکه متصل نیستند. اصطلاحا به این ip لوکالهاست(localhost) میگویند.
هر آدرس ip نسخه 4 از دو قسمت اصلی تشکیل میشود. یک بخش آن مربوط به شبکه یا سرور و بخش دیگر آن مربوط به وسیلهای است که به شبکه متصل شده است.
به بیان دیگر یک بخش برای ارائهدهنده سرویس اینترنت است و بخش دیگر برای سیستمهایی که به این شبکه متصل میشوند.
در زمانی که شبکه جهانی اینترنت شکل گرفت حدودا با این نمونه از آدرسدهی 4.3 میلیارد آدرس مستقل داشتیم.
این رقم چیزی بود که حتی کسی فکر هم نمیکرد ممکن است روزی به اتمام برسد؛ اما در نهایت از سال 2000 نیاز به سری جدیدی از آدرسدهی احساس شد.
پس از انجام تحقیقات و بررسیهای لازم به تدریج آدرسدهیها به سمت IPv6 رفت و این روند ادامه دارد.
در ادامه آدرسدهی نسخه 6 را معرفی میکنیم.
در آدرسدهی نسخه 6 از اعداد هگزادسیمال استفاده میشود و قسمتها با “:” از یکدیگر جدا میشوند.
آدرسهای این نسخه دارای 8 قسمت هستند.
تعداد ipهایی که میتوان با این روش داشت چیزی حدود عدد 340,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000 میباشد که حتی خواندن این عدد هم سخت است!!
برای آدرسدهی نسخه 6 ویژگیهایی برشمردهاند که برخی از آنها اشاره میکنیم:
تقریبا نامحدود
عدم نیاز به NAT و PAT (چون تقریبا نامحدود ip داریم)
الزامی شدن پروتکل IPSec و در نتیجه امنیت بالاتر
قابلیت SLAAC که خودکار ip اختصاص دهد
قابلیت DAD که ipهای تکراری را تشخیص میدهد
رهگیری دستگاههای متصل به شبکه آسان و دقیق میشود
…
برای استفاده از آدرسدهی نسخه 6 نیاز به تجهیزاتی داریم که از این شیوه آدرسدهی پشتیبانی کنند.
در حال حاضر به همین دلیل استفاده از این شیوه دچار محدودیتهایی شده که متخصصان این حوزه در حال برطرف کردن آنها میباشند.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره ip به اینجا مراجعه نمایید.
به همین سادگی!!
تمامی حقوق برای گیتی سرور محفوظ است.